Sevgili !
Karar verdim, isminden başka konuşmayacağım...







Duymadığın cümleler/im
bir küçük serçe olur
İçine almanı beklerken
gözlerinde donar kalır
çaresiz...

Cananım !
Yalnız uyumak
korkutmuyor canı
Soğuk çarşaf kokusuyla
yalnız uyanmak
anlamsız
İçinde kimsesizliğin bilendiği
binalar
biçimsiz bedenleriyle
devriliyor üzerime
Çıplak kalmış ağaçlar
donmuş bakışlarıyla
sarıyorlar caddelerimi
Gözleri kan çanağı tabancalar
nakışlı kurşunlarıyla
hedefliyorlar bedenimi
Alışılmış yağmurlar
suratsız yanlarıyla
tarumar ediyor
gece üç nöbetlerimi

Sen
Kürek Mahkumunu unutmuş
rüyalarda gezerken
Ellerine paslı kelepçeler tutuşturduğun
ben
ayaktaydım
sensizliğin sarhoşluğunda
kısır cümleler demliyordum
Dönüşü kayıp yolların
başlangıç noktasında

Kalbim
mengenenin zalim ellerinde
ölümü düşlüyordu
Sahte vahiyler
"sensizlik" iyidir diyordu
Yüz vermiyordum
ar damarı çatlamışlara
çünkü
yüzüme çizdiğim telaşın adı
unutulmak değil
son nefesi vermektir
senden nasipsiz

Gece üç nöbetleri
her zamanki yerlerinde
ve ben
yokluğunda alıştığım üzere
çıngıraklı yılanın kuyruğunda
ayakta kalma çabasında...

Yıprandım
bir ümitle yorulmaktan
Sensizlikle
silahsız çarpışmaktan
"Onmaz yaralarım" dikiş tutmaz
dalga dalga vurur
beynime tasası
Ocakta gelen
aralık sancısı
Anladın mı ?



Özgür SARAÇ/Râzı