Yine Beceremedim Veda Etmeyi
Hadi sağlığına koca İstanbul
Sende geçen yıllarım Mezesiydi soframızın Bitti nihayet. Sen içmeden de güzelsin Yine de al bir kaç yudum Pazarlık bitmedi ama Yine de sen borçlusun. Irgalanıp duruyorsun gönlümde Haliçte kayıklar gibi Sevmiştim seni. İkimizin de gelmedi ne yapsak İki yakası bir araya Sen beni suçladın ben martıları Hesap yarım kaldı ama Sen daha çok suçlusun. Ah şu yağmalanmış güzelliğin olmasa Oturmazdım sofrana Ayıp olmasın diye Rakının kokusuna Sana zehrim demiyorum Şehrimsin yine. Törpülenip duruyorsun gönlümde Kirimi ayıklar gibi Sevmiştim seni. Çengelköy’de sabah çayın olmasa Kanlıca’da ay ışığın Şu yüreğim olmasa Ah bu kadar aşığın Ben bu türkü bitmeden Kalkmazdım bu sofradan. Hadi sağlığına koca İstanbul Martılardan turna yalanı bitti Batır çatalını şu son günüme Bilirsin beceremem veda etmeyi Şu son kadehimde ağlatma beni. Hırpalanıp duruyorsun gönlümde Geçmişi sayıklar gibi Sevmiştim seni... Barış Çelimli |
Oturmazdım sofrana
Ayıp olmasın diye
Rakının kokusuna
Sana zehrim demiyorum
Şehrimsin yine.
Ahh ne acılar çekilsede o toprakların üzerinde
zehrimsin denilmiyo işte şehrimsin
şehri istanbul
tebrikler şair yüreğine sağlık ben bu sayfayı sevdim