kafka-kardelen-gözağrısı
kül rengi bir kuşun sedef gagası devşiriyor
tuz buz olmuş ergin umudunu ağdalı uyakların yapışkan çekiciliğinde ince oyma bir şiir döşemeli eriyen ilk karda ak köpükler yırtıyor uzaktan tirşe denizi dingin sesinde ardında sert yüzlü kayaların sunağında kuruyan benliği gereksinmiyor bir Kafka daha olsun birlikteliğinin kesik damarlarında çocuk ağlaması kuğurdar her dem göğünde beyza güvercinleri dip suyu düşlerinde çakmaktaşı sezinlediği kalabilirdi henüz şiirden papatyalar göz ağrısı değildi oysa diz çöküp duanın sağanağına düğümlendi öpülmeyen dudakları seher vakti yalnızlığı kardelenin günbatımı burukluğu ateşin ahını yine soğuttu kenarı ince kahır kadehi bir gün daha bitti gelmedi… kapıyı kilitledi gönül gençyılmaz |
çöreklenmiş dipsuyu düşlerinde çakmaktaşı
sezinlediği
kalabilirdi…
henüz şiirden papatyalar gözağrısı değildi oysa
diz çöküp duanın sağanağına düğümlendi öpülmeyen dudaklarında seher vakti
yalnızlığı balçıkta kardelenin günbatımı burukluğu
ateşin ahını yine soğuttu kenarı ince çiğ kahır aşığı kadehi
bir gün daha bitti
gelmedi…
kapıyı kilitledi
Evet birgün daha bitti gelmedi...çok manalı ve okurken hayallere daldıran,düşündüren dizeler.inş.kapılar tekrar açıldığında gelir beklenen.güzeldi yüreğinize sağlık değerli dost kalem.selamlar.