Parmak Uçlarını Özlüyorum
Ben seni özlemeye
Parmak uçlarından başlıyorum Parmak uçların senin Aralarında durmadan gidip geldiğim Ve her birine bir yanımı emanet ettiğim Kentler gibiydi, Birinde biraz kalsam Diğerine gecikirdim. Aslına bakarsan bir parmak ucu için Ben bir devim Ama her birinde muhakkak var Konuk olacak bir evim. Bir araya geldiğinde ellerimiz Sınırları kalkmış ülkeler gibi Özgürdü birbirine yürürken tenlerimiz. Eski bir kitabı raftan indirir Sayfalarını çevirirdi sanki Yüzümde gezinirken her biri, Cildi kara Sayfaları gri Çevrildikçe çoğalırdı harfleri. Ben seni özlemeye Parmak uçlarından başlayınca Sanki adını hiç duymadığım uzak bir ülkeye gidiyorum Ardından ellerini Uzun ırmaklar ardı Sonsuz bir okyanus gibi Keşfediyorum Sonrası mı? uzunca bir türkü işte... Barış Çelimli |
Çok çok etkileyici..