Uçurum Kenarından Dönen Sesim
Dilimin intiharı yine yarım kalacak
Susmanın uçurum kenarından Kendini bırakacak Ardından uzanıp bu kent Kollarından tutacak Çekecek sesimi boşluktan Türküler söyletecek Yarım sözlerim vardı Eksik şiirlerim Söylenmeyi bekleyen Sabırsız cümlelerim Hepsini dilimin yatağına sürecek. Ben bu kenti bilirim Çeker derinine durmadan Gözlerinden daha uçurum Ellerinden daha derindir. Ben susmanın kapısına Ne zaman dönsem yüzümü Tutar omuzlarımdan Sana çevirir. Oysa bitmişti sesimin ırmak coşkusu Belleğimin gözeleri Taze sözcükler yürütüyor Kum gibi dökülüp giderken arzularım Hevesimin kurumuş bahçesini Yeniden yeşertiyor. Ben başa çıkamadım Bu kent benden arsızmış. Yarım kaldı ne diyordum? Tamam seni seviyordum... Seni sevmek kapısına Gelip geri dönüyordum, Artık geri dönemem Susmanın uçurumunu Doldurdu bu kent. Sesimin uykusu bölündü madem Sevdanın ateşinde Çay demleyelim Belli ki bu gece Biraz uzun olacak. Yarım kaldı ne diyordum? Evet seni seviyordum... Bundan böyle bir tek Sensiz yanım uçurum Hep o yanıma dönük Yatıyordum kaç zamandır Sen sadece gülümse Yüzün yakalasın beni Bu uçurum boşluğundan Çekip çıkarsın. Bu şiirin bir yerinde Elbet bulursun bir çukur Olmazsa oraya gömersin beni. Barış Çelimli |
Sensiz yanım uçurum
Hep o yanıma dönük
Yatıyordum kaç zamandır
Sen sadece gülümse
Yüzün yakalasın beni
Bu uçurum boşluğundan
Çekip çıkarsın.
soğuk sesimin dönüp bana çarptığı uçurum yanım...kendi gölgem bile yok katlanamadı ıssızlığıma...vebalı gittiğim her kent...yaralarım azıyor rastladığımda sevdiğimin ayak izlerine...sahi yarım kaldı ne diyordum belki diyordum...belki bir gülüşü düşse ömrüme değişecek içtiğim çayların tadı...
çok iyi bir şiirdi...tebrik ederim saygılarımla...