umut zengin ekmeğiyalnızlığa yakalanmış sloganın utangaçlığına vitrinden koparılmış harflerle bakıyorum çöp bidonlarını eşelediğin yere devriye gezenler iki bira biraz kumpirle düşürülen kentin ahlakından yargılıyor tasarruf haftasından öğrendiğin bir avuç yaranın üstü açıklığını -dondurma kuyruğuna ekliyorum çocukların bakışını- payına ayrılı düşler karın terk ettiği vadilere süsleniyor geçtiğin nehirde köprülerin buzla avutulduğu yerden acısını korkuluklara gülümseyen umut kırağıyla tatlanıyor günün siftahına -yosunlara adıyorum damlaların akışını- eteklerini umursamadan yürüyor kızlar rüzgâr hâlâ tribünlere oynadıkça sokaklarda çimdik attığımız yerden acıtan dünya aynalardan önce kirleniyor yüzümüze -türkülerden biliyorum sevdaların yakışını- uykulardan arınmış devrimine yeltenmek istiyorum herkesin kendine uğur biçip akraba olduğu yağmurlara sesin unutkanlığa gizlenmeden sıkıştığı zamanları umut zengin ekmeği olsun diye heceliyorum -ömrüme gizliyorum ölümleri takışını- Vahdettin Yılmaz |
herkesin kendine uğur biçip akraba olduğu yağmurlara
sesin unutkanlığa gizlenmeden sıkıştığı zamanları
umut zenginin de ekmeği olsun diye heceliyorum
Kutluyorum güzeldi dizeleriniz.
Saygı ve selamlarımla.