Hakkari
Hakkari
İki yıldız arasına bir bulut girince nedense ben Hakkari oluyorum Sessizlik üşüyor elimde caz direnişe geçiyor tarih olmaktan çıkıyor ağrı Akşama ulaştıran alışkanlıkları dost edinen insanlara kapıları aralıyor gün Orada mevsimler bir çocuğun bilinen hüznünden başlamıyor Hakkari’de hayatı taşıyor gözleri kadınların deniz dağlardan seviliyor Kuşlar kesinlikle Feqîyê Teyran içindir her yitik zarara eklenmez Bütün vadiler devletsiz kokuların çiçeğine durur da Anlaşılmak kırık bir dalın topraktan beklentisidir hala Hakkari’de yağmur dahi kimliğini gösterir çocuklar sokak olur Uzaklığı anınca insan neden Hakkari olur Nicedir kanla uyanıyor hayat çiçek sanıyor dünyaya mutedil bakanlar bunu Sakin ol çağrıları yeni bir teslimiyetin başlangıcı sayılıyor Hakkari’de doğunca insan dinlerine eklemeyi unutabiliyor tanrı Bir sanrı belki devlete ve dine uzak dünya bir gün Hakkari mi olacak Tütüyor ya bacalar korkuyoruz yıldızlar kaydıkça orada söner bir ocak Lütfen söyleyin insanı yeniden sevince Hakkari ne olacak Kazananlar kulübünü açmaya gidiyoruz Börklüceli ben ve Ahmet Burnumuz kara yenilmişiz adam gibi bunu bir daha anlatmalıyız dağlara Çünkü Manisa’da ovalar Torlak değil çünkü Ege denize düşürmüş umudunu Ülkem döneklerle çalkalanıyor kaybedilmiş bir halk kolay bulunmuş düşman Deneyeceğiz Hakkari kaybedenlere şifalı mı hala yüzleri boyayan rüzgarın Biz yenilmiş adamlar senin belan düşlerine şiir sokup yıkacağız iktidarını Vahdettin Yılmaz |