Hakkari

İki yıldız arasına bir bulut girince nedense ben Hakkari oluyorum
Sessizlik üşüyor elimde caz direnişe geçiyor tarih olmaktan çıkıyor ağrı
Akşama ulaştıran alışkanlıkları dost edinen insanlara kapıları aralıyor gün
Orada mevsimler bir çocuğun bilinen hüznünden başlamıyor
Hakkari’de hayatı taşıyor gözleri kadınların deniz dağlardan seviliyor

Kuşlar kesinlikle Feqîyê Teyran içindir her yitik zarara eklenmez
Bütün vadiler devletsiz kokuların çiçeğine durur da
Anlaşılmak kırık bir dalın topraktan beklentisidir hala
Hakkari’de yağmur dahi kimliğini gösterir çocuklar sokak olur
Uzaklığı anınca insan neden Hakkari olur

Nicedir kanla uyanıyor hayat çiçek sanıyor dünyaya mutedil bakanlar bunu
Sakin ol çağrıları yeni bir teslimiyetin başlangıcı sayılıyor
Hakkari’de doğunca insan dinlerine eklemeyi unutabiliyor tanrı
Bir sanrı belki devlete ve dine uzak dünya bir gün Hakkari mi olacak
Tütüyor ya bacalar korkuyoruz yıldızlar kaydıkça orada söner bir ocak
Lütfen söyleyin insanı yeniden sevince Hakkari ne olacak

Kazananlar kulübünü açmaya gidiyoruz Börklüceli ben ve Ahmet
Burnumuz kara yenilmişiz adam gibi bunu bir daha anlatmalıyız dağlara
Çünkü Manisa’da ovalar Torlak değil çünkü Ege denize düşürmüş umudunu
Ülkem döneklerle çalkalanıyor kaybedilmiş bir halk kolay bulunmuş düşman
Deneyeceğiz Hakkari kaybedenlere şifalı mı hala yüzleri boyayan rüzgarın
Biz yenilmiş adamlar senin belan düşlerine şiir sokup yıkacağız iktidarını

Vahdettin Yılmaz