Babam Güne Sızardı
Babam Güne Sızardı
(Cerenle) Babamla kumrular konardı penceremize Rüzgârı üşüten o ayaz ellerimi öpmeye inerdi Kahvaltım boydan boya bir domates kokusuna sarınırdı Düşlerim çarşaftan sıçrar umut yeni bir güne gerinirdi Babam tekrar güne sızar kumrunun terk edişiyle silinirdi Bize bir kayısı yaprağının güç verdiği günden beri Gelinliğim dikilmiş sandık dizilmişti Dutların da hakkını teslim ediyorum Yapraklarında başlayan serinlik Yaralarıma yumuşaklığı sürdükçe Dünyanın döndüğüne anlam kattığımı bilirdim Sayfalardan başlayan anı kırıntılarının Beni gökyüzüne kaldırdığı gün Güneşle selamlaştığımı nasıl anlatabilirdim Gözlerimin maviye kapı açtığı söylenir Hayatsa bana baktıkça billurlaşıyormuş Şimdi anılar kâğıtlardan uzak durmayı daha çok önemsiyor Gözlerinden dinlediğim bir martı Denizde görebilir mi beni Vahdettin Yılmaz |