Hadi Durma DüşleBir sabah düşle Suyu berrak, ekmeği fişle Sofasında sofran, kapısında kirişle Bir ev düşle Bahçesinde nar, berisinde şeftali Ötesinde vişne… Bir öğle düşle Tepesinde evinin, çubuk çubuk güneşle Geçsin zaman tutma O yar yanında Sen gönlünü onunla eşle Buseler kondur dudağına Görmesin kederi Dolsun gözleri gülüşle… Hadi bir de akşamüstü düşle Çayı demle aşkla Yanında ayçöreği, üstünü şekerle İnce belli bardaklar çay koksun Gözleri, gözbebeklerinde meşkle Nerede kaldı şu gece? Hele bir gelse… Şimdi bir de akşam düşle Hüznü karala, neşeyi gümüşle Kaldır başını bulutlara gülümse Yıldız göz atsın gözlerine Ayı yaldızla. Ve gözlerini sakın çekme Geceyi küstürme… Dur dur bitmedi Vuslatı düşle Altın kanatlarıyla geceyi süsle, O yari gülüşlerinle Yerden bir karış yüksek bir döşekte Küstüm yastığına inat Ona ne! Sen lambayı üfle Sönsün gece Dur n’olur acele etme Önce kapıyı kitle… Kriz@nt€m |
bu anlamda okuduğum şiir bu handikabı yenmiş..iyi kotarılmış bir eser olarak düşündüm..duru ve akıcı bir uslubunuzda var.
tebrik ediyor saygılarımı sunuyorum