Açık Yara
Senden başlayınca
Sürünür göz kapaklarıma gün Sabahın guguk kuşlarına devredildiği an Adressiz mektuplara göğnür rüyalarım Dener sonra acı bir umutsuzluk kendini Kayıpların arasına geceyi eklerim Dünyaya uyanmanın şanslı güzelliğini Martılarla aramdaki mesafeye koyuyorum Palmiyelerse toprağın suç örgütü hala Kanadıkça bir hüzün sonsuzluğa Ot kokularını sindirmiş bütün kazanlar Sütsüz otların meramını anlarlar Sonsuzluğa açıyorum hayatı Sorular doluyor gayretle içeri İnsan vazgeçer miydi aklından Ölümü bilmenin acısına karşılık Artık alışkanlıklarıma taşındım Şimdilik kiracısıyım yarası açık bir soğanın Vahdettin Yılmaz Mutlaka Gülümse, adlı kitabından |