aşkım arşe'm ve çaresizliğim...kolaymış yazılmamış o aryaya kavuşmak ve biraz seni sevmek gibiymiş keman çalmak söylemedi parmaklarından anladım hocamınkiler de yüzde yüz yüzüksüz aşıktılar zormuş sevdiğim adam seninle yaşayamamak kadarmış ve keman zaman çalmak gibiymiş bu ve sanki her yaz hayatından… hayatımdan… hayatlarımızdan. o inandı mı bilmem ama sen inan. söz veriyorum düz tutacağım hocam demedi bunu ben kendi kaderimden bildim yukarı iterken aşk aşağı çekerken inat derisini biliyorum gül ağacı at kuyruğu ve falan filan savrularak fakat hiç savurmadan tek ses gerisini mi? billahi bilmiyorum belki de yalan belki de tümden yalan! JD |
Kendime inanamadım... nasıl oldu da şiirinizi fark edemedim diye :)
İyi ki sayfanızı ziyarete gelmişim yeni şiiri var mı ki diye merakla :)
Yeni bir şiir ve yeni bir pencere daha...
Yaşayan Şiir okuluna selam olsun
USTALIĞINIZA ve SANATINIZA
SAYGIM SEVGİM HER DAİM