MEVSİM SONBAHAR
Vazomda ne güller kuruttum
Ne baharlar unuttum kapılarında Bir bilebilsen Ne ağular yuttum yokluğunda Karanlığın sancıları dinmedi hiç Kurt ulumaları gitmedi kulaklarımdan Sisler dumanlar içinde kayboldu gençliğim Sayfalarım yer almadı romanlarında Ren geyiklerinin çektiği kızaklarım oldu gün geldi Anlık sevdalarımda İkindi güneşlerine verdim sonunda sırtımı Gülüşünün sıcaklığını aradım damarlarımda Çöl rüzgârları savururken umutlarımı Seraplar kurdum gönül vahalarında Düşlerimde yine sen vardın Mevsimlerse artık son baharında |