Kuş cıvıltıları içindeydi hayat
Delikanlı vurdumduymazlığında pervasız yürürken
Gözlerimde mutlu çocuk gülümsemesi vardı
Penceremde her daim menekşe saksıları
Tutsam ellerimde buzlar yanardı
Sen gelmeden önceydi hepsi

Gökler daha üzerime çökmemiş
Dertler bileğimi bükmemişti
Gönül öz yurdunda daha özgür kartaldı
Esareti henüz görmemiş
Kınalı kuzular sınır boylarında kurban olmamış
Anaların yürekleri daha pişmemişti

Bozdular sessizliği koşan yaban atlılar
Aynalar bana yalan söyledi
Başka başka gölgeler vardı içlerinde
Gördüğüm rüyalar bizim değildi
Eksik kaldı bütün romanlar
Cüceler devleri yendi

Dağlar yıkıldı sonra yüreklerimize
Ellerinden alındı bilyeleri çocuklarımızın
Terk edildiler kaderlerine yaşlılar
Beynimize çöreklendi evham kurtları
Düşlerimizi yedi bitirdi
Çakallara maskara olduk sonunda
Kocamış kurtlar misali

Balıkların gözyaşları görülmez suda
İntihar seferindedir bu defa şehir
Kapatır bütün limanlarını kayıklara
Umut yolcularını taşıyan nehir
Bilinmez ki sonu nerede biter
Sılaya diye çıkılan sefer
Nasıl harcar bütün geleceğimizi
Yağmur duasına çıkan günahkar eller
Bunlar bizim suçumuz değil

Çocuklar taş atar uçaklara
Denize taş atar gibi
Balıklar suda boğulur
Kaybolurken gözyaşları okyanuslarda
Gün gelir bir avuç suda
Bütün ezberler bozulur

Bu bizim hikayemiz değil