Planlar vardı dünden güne, kaldılar asılı
Bir kısmet halidir hayat, bazen de yaslı
Ve her zaman indirmez rahmetiyle yağmuru
Fakat ebeden de sürmez gecesi, ateşi ve koru.

Günden demini alır yarın dediklerimiz
Ona rengini veren değil midir tercihlerimiz?
Dünlere takılıp veryansın etmek vermiyor kâr
Her şafakla başlar yeni gün, onda medet var.

Şu zaman algısı ne de önemli, verir gerçeği
İçinde savrulup duruluşta tutulmaz da dümeni
Gönle de iyi gelendir karamsarlıklardan kaçış
Tebessümü eskit etmeyenlerin duyacağıdır alkış.

Kararlarının arkasında durmak ne öneli prensip
Başkalarının tesiriyle etmemelidir tensip
Her gayretin, emeğin bağlanacağı bir yer var
Ne denli ise hedeflere koşturu, adıdır onun nasip.

Halen yıkılmadınsa bunun nedenini bir düşün
Bu günler yaşansın diye çekildi çileler o dün
Kiminde isyan etti akıl, dizlerdi yürümediler
Zahmetlerden sonra yarınlar, renklice geldiler.

Bir mihenk etme meselesidir her ne ise hayatta
Odaklandığın yere yaslan, tüm gücünle de tut da
Bir süre yakmışsa da ateşiyle bu seçkin yol
Nihayetinde özgürdür artık; zihin, ruh, el, ayak, kol.

Neler ümide katar neşe, nelerdir eksiltenler
En ideal yolu seçer yarınını düşünenler
Bırak zor olsun bazı seçimler, sonucuna bak
Birikir feyzi mücadelelerin zafer tacını tak.

Kaybedenler vardı ya süreğence, ne de üzücü
Takılıp durmaktan yaşandı durum, yitirdi günü
Elde kalan hep bu gündü bir farkındalık mevzuu
Elden gelenlerle devam et ki yaşat umudu.

Zorla en iyisi olsunun duruşu aşar maksadı
Nasip her nerede ise dene bıkmadan şansını
Talihin gülmesi de gelmesi de belki anlıktır
Dünya faniliğinde huzur en büyük varlıktır.

Oğuzhan KÜLTE