1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
126
Okunma
Bir yetim kızıydı masum mu masum
Çocuklar içinde kalmış oturmuş
Seslendim uzaktan duymadı sesim
Sanki uzaklara dalmış oturmuş
Sordum gencecikten göçmüş babası
Yokmuş sahip çıkan başka atası
Askıdan ekmeği alma çabası
Kuyrukta bir köşeye bulmuş oturmuş
Sordum iki kardeş varmış küçükmüş
Evleri çatılı üstü açıkmış
Yanağı kızardı karnı acıkmış
Ekmekten bir parça bölmüş oturmuş
Parktaki çocuğa çok uzun baktı
Gözünden süzüldü bir damla aktı
Bakışları sanki kor olup yaktı
Kardeşiyle parka gelmiş oturmuş
Hasreti yetimler emanet ile
Tuttum ellerinden yol aldık bile
İçimde kötülük ne de bir hile
Sanki çözmüş beni bilmiş oturmuş
5.0
100% (3)