Sevebilseydin keşke, sevdin mi beni gerçekten,?
Deneseydin bir acı çekmeyi benim gibi
Gecelerin adamı olmak kolay mı?
Demli çayın dibinde bir aşk sarhoşu gibi
Seni düşünüp, sensiz kalabilmek,
Dokunacak kadar yakınken, elini tutamamak...
Sesinin buğusunda kaybolmak,
Aşk için ölmek, ve aşkla yeniden dirilmek

Sevseydin vazgeçerdin ihtiraslarından
Ben vazgeçtim çok makamdan, paradan
Caka satmadım senin gibi yalandan
İçimde büyütürken seni ben,
Sen küçülttün sözlerinle, çok geldin üstüme çok
İşte bundan koptu düğüm,
Senki benim içimde en fazla büyüttüğüm...

Sen de sevseydin eğer küllenirdi
Benim gibi taşısaydın bu ateşi yüreğinde
Korlarından olurdu volkan, dağ devirirdi
Engel mi kalırdı bize sandın
Biliyorum , ama üzgünüm çok yanıldın.

Vazgeçenlere göre değil aşk
Vazgeçemeyenlere değer
Seni hep ıskalamış bu hayat
Bence hayat sen, sense bende aşk.

Halen sevmeyi alıyorsan göze burdayım
Ama yalın, söze değil, öze hitapsın bende
Eğer, sence de sevmek değerse vazgeçmeye
Vazgeçebildiklerimin bende toplamı sensin
Umarım ki, sen de karlışığı bensem yanındayım.

İnce hesaplarla uğraştırma beni,
Kaldırmaz artık zedelenmiş ruhum, yüreğim.
Sayki bedenim burada, zihnimle firardayım.
Ararsan bulacaksın, eminim
Saf sevginin adresinde, YÜREĞİNDEYİM.
Oğuzhan KÜLTE