Rec’m edilen bir düşten sesleniyorum
Şehir kalabalığı bir intihar güncesi hediyemdir
Küllenen hayallerine maşa tutacak arayışlarda yitikliğim
Yanacak el, ayak, yürek kovanından içime düşüyorum



Zoraki sevişlerde kanımı çeken sahil kenarı dudakların
Son kez sarıldığım sözlerini al kucağımdan
İçinde dolaştığım bir girdabın dışındayım
Yüzümü aynaya tutup hiçliğine soyunuyorum



Tenin kurumaya yüz tutmuş çöl serabıydı sadece
Son kez yat dizlerime ruhunu bedeninden ayırayım
Susarken söylediğin tüm kelimeleri içimde duydum
Şehrine inmeyecek ipsiz uçurtmalar kanadıyım



Çöl sıcağı bir şehir getirdim buzullarına
Erimiyor yüreğinin zemheri karakışları
Kalabalık şehirlerin aşiyan sevgilisi
Bir botanik bahçesine düşlerimi gömdün


-Ruhumu geri ver-
-Kalbim senin olsun-



Göğsüne tuzlu bir nehir gömdüm gözlerimden
Artık hiçbir şehir barındırmaz cesedimi
Ruhumun ellerini umarsız sokağına bıraktım
Biletsiz bindiğim yolculuklarda adını sahipsiz duraklara bıraktım


Arınıyoruz şimdi biraz karanlıktan
Biraz da kendimizden
Mülteci bir kimlikle çılgın bir gezginciliğe yol alıyoruz
Yanı başımızda sevda şakağına ölüm arıyor


Işığı sönüyor şehirlerinin
Maskesi düşüyor istemeyerek yüzünün
Ellerin katli vacip bir sevdaya ötenazi niyetine yelteniyor


-Bir şehir batıyor-
-Ben doğuyorum-



Faik Danışman