YALAN SÖZLERİN
Yüreğimde eksilmedi sevgin
Yine anılarda seninle yaşayacağım Sen görme istersen yürek yangınlarımı Duyma nasıl yaşadığımı Ben senin için şiirler yazarken Beni unutmanın acı ironisiyle Çarpışınca hisseti yüreğim Yaşamdan çalmanın telafi edilemez burukluğunu Yine o günlere dönme şansın olsaydı Yine öyle hoyrat davranırmıydın yüreğime Atarmıydın yokluğunun açtığı dipsiz karanlığa Başka türlü olma hevesi mi sardı bedenini… Sen hiç beni tanıma olgunluğuna erişmedin Bütün arzularını,yaşadığını söyleyen sendin Hiç olmayan,olmayacak sevgili Senin de korkak olduğunu anladım Yüreğimdeki varlığından şüphemi duydun Nerede kaldı ağzından dökülen o sözler Hani biz hiç üzülmeyecektik yaşlanmayacaktık Mümkünse hayat bize ayak uyduracaktı Hep sonsuza dek sevip sevilecektik Sen yine hiç sevmemiş gibi görün Bir düşüncem yok senden başka Hiç bir şey için kararsız olmak ne acı Bundan sonra sevmenin, sevilmenin Yüreğimde ki ölçüsü değişecek Suya yazılan,tutulamayan sözlerin Söylenen yalanların Lüzumsuz itirafların, acımasız kandırmaların Çamursu tortusu yerini bir hiçliğe bıraktı Unutma,ben aşkı başkasında aramayacağım Yeniden kendimi keşfetmeye çalışacağım Aramızdaki ‘kara delik Duygularını ifade edemeyişinden değil Zihnine ulaşmanın imkansızlığında büyüdü Senin gibi hissetmek istedim Hafızamı gıdıklayan ayrılık melodisini Zor olsa da anlattım yüreğime İçimde ki bu acı hiç geçmedi,geçmeyecek YEŞİLIRMAK |