NEYİN ÖZLEMİYDİ BU
Neye olduğunu bilmediğim bir özlem,
Doğuyor günüme ilk ışıklar ile. Gün içinde hep yanımda, tıpkı sen gibi. Karanlık cümlelerde hep adım oysa, Kara şiir olurdu bir şiir olsam. Hiç bir yere sığmazken, Neyin özlemiydi bu. Dünyadan uzak bir yer mi, Yoksa sevdiğim senin kalbin mi, Yüzleşmek gerekirdi, duygularla. Kaçmak, hiçliğe atılan bir adımdı. Zamanın akrebinde kıvrılan ben, Yelkovanında dünyayı dönüp, Başladığı noktada kendini bulan ben. Yerimde sayarken bile beni saran bu duygu. Dolduruyordu boşlukları bilmeden, Bazen nefes oluyor, bazen nefes kesiyordu. Neyin özlemiydi bu. İçim bu kadar yılgınken, Sen bu kadar umursuzken, Yürümek koca bir külfetken, Kendimi dinlemeyi bırakmıştım oysa. Hangi kelime, hangi duygu, Uyandırdı içimdeki devi. Korkuyorum, korkuyorum. Neyin özlemiydi bu. |
Güzeldi tebrikler.
Saglicakla kalın