KAPANMAYAN DEFTER
Kapanmayan bir defterim,
Sayfalar siyah, beyaz tonların yorgunluğunda. Renkler saklanmış, karanlık korkusuyla, Mum ışığında geçen bir hayat, Acılara boyanmış kalemimin ucunda. Öznesi kaçak, belirtisiz bir halde, Yaşanmışlıkların feryadı, nesnelerin sırtında koca bir yük, Sayfalarda boğazımdaki düğümler, İğneyle tutturulmuş sevgi sözcükleri, Rüzgarın hışmıyla ha düştü ha düşecek, Devrik bir feryat, satırlarında, Virgülle devleşen, Yaraları sarmak isteyen bir noktası olmayan. İnsanlığa dair herşeyi zedelenmiş. Satırlarında kara bir kader . Çizgileri silik, Bağlaçları koparılmış, Samimiyeti incinmiş paragraflar, Kırıştırılmış yaprak uçlarında, Başı sonu belli olmayan cümleler. |
Böyle bir zamanda insanlığa dair her şeyin zedelenmesi o kadar normal.ki sevgili Elif
İnsanların içine doğru tutulan bir ayna henüz icat edilmedi. Ama yine de söyledikleri, yazdıkları ve hareketlerinden karakteri hakkında ip ucu veriyor birçok kişi belki farkında bile olmadan.
Defter çok hüzün doluydu.
Dilerim güneş aydınlatsın tüm defterleri
Sevgilerimle