Gözlerin
Yağmur muydu omuzlarımı delip geçen?
Pişmanlıklarım kalbimi yerlebir etti. Kendimi en son ne zaman buldum hatırlamıyorum. Mazur gör değerini bilemedim gözlerinin. Fısıltılar duyuyorum bazen geceleri. Kabuslarla uyanıyorum. Kaç gün oldu bilmiyorum sayamadım. İnsan seçimlerinden ibaretmiş. Hep kendine yenilirmiş insan. Seni ilk gördüğümde anlamalıydım. Anlamalıydım, oturduğum yerde bana doğru gülümseyerek gelen bir çift göze baktığımda. Hayatım boyunca aramayacağım bir şey vardı gözlerinde, tanıdık. Bir gece vapurda bir sır vermiştik birbirimize. Utanarak güldüğünde bir sır vermiştik. İnsan seçimlerinden ibaretmiş. Gözlerin tenime değdiğinde anladım. Mazur gör ihanet ettim gözlerine. |