kavruk-söz orucu-yalnızlık
buğulu tütsüler soluyordu öznenin tutarsız sıfatları
gölgeli perdelerde uğultunun küçük adımlarına takıldı yılgın arınmış kuzguni bir göğün izdüşümünü andıran kararlı yüzü beş bulutsuz gecedir -gandhi gibi- söz orucunda idi kelimeleri tükenmiş yüklemini kaybetmiş kendi ekseninde dönen su misali harfleri sadece içine dökmekte idi anıza bırakılan tarlaydı içi kavruktu kavruktu şiirleri özgürlüğün sere serpe arsızlığıyla suskun irkildi bir ses ikinci bir nefes iç çekişinde ince bir duman derinden süzüldü yalnızlığın uğultusu gölgeli perdelerde küçük adımlarla sessizce yürüdü gönül gençyılmaz |
Türk Edebiyat camiasının başı sağolsun.
Şairi ve şiirii de kutluyorum.