Kilit
El Ele El
çok mu yakınsın cehennem kalbim cennet diyorsun üşürsün sen şimdi şiirler de örtemez açık kalmış üstünü ayrılık önemli fakat telgrafın tellerine sır verir her gece kuşlar bilirim çok öter sarhoş bülbüller gece nöbeti der geçerler önce dikeninden tutuşur gül vermese de yapraktan ümit kesilir soluğun inceden kısık sesin bir çiçeğin üzerinde durur, ağlar ağlarsın kökünden gelir boyu huyu, suyu toprağı insanın dilin kemiği olsa söylemez üst perdeden kirinden pasından ağlaya ağlaya kurur insan kalp kırılır kafes içinde kalır gümüşe ayar altından kilit diline kilitlenir kalbîn sunakları da kurban kesilmeye yer ararsın! gül kal... Side Nur Haylazca (Vaha Sahra) |
Güzel bir eser
Kutladım değerli kalemini ve eserini
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın