bir sarmaşığın beyaz elleriyeşil narin tazecik ve uzun kolluysa hele sarmaşıkların adetidir o. ya gider kalın gövdeli bir kütüğe sarılır ya da görüş günü bile kilidi açılmayan parmaklıklara tek hatan açık yeşil fazla narin ve uzun uzadıya kolların senin. aynı ana babadan doğduk sen bankacı ben şairim üstelik gülme! bilirim. istisnalar kaideyi bozmaz da belki bir şaibeyi bozsun yeter hatanın diğer yarısı; kıymet bilmeyeceği daha bebeklik ve kışlık uykusunda yorganı tepmesinden belli evladının adını sırf kadir gecesi doğdu diye kadir koyan analarda önce kütüğüne kötülük eder sonra sarmaşıkların köküne kibrit! ve gider ölür ve gider ölür ve ölür gider... abla! bak hayatın diğer yarısı sulak yerler zarif uzun yapraklı ağaç dalları koyu koyu gölgeler ve baharlar ve baharlar ve bir paket sigara iki de temiz atlet sunan kilidi açık parmaklıklar hem gözleri seninkiler kadar nemli topraklar da var bu coğrafyada şimdi gece yarısı. kalk sözlerini umuda yatırıp da kollarının o çok derin o çok uzun yarasıyla mayala bakarsın beyaz bir şey olur yarın yarın bakarsın beyaz bir şey olur bir şey beyaz olur yarın bakarsın beyaz bir şey... şimdi uyu. yarın bakarsın! JD (hem kemanla mutluluğu çalmayı bile biliyor senin kızın.) |