Çerçevesinde yokçocukluğumdan geçip gelsen seferi bir düşüncenin akabinde yemyeşil bir his engin bir denizin coşkusu sinse saçlarımızdan aksa ruhumuza o günü orada bırakıp tereddütsüz çıkıp kapıdan çıkıp bütün hayatlardan anılardan sökerek dursaydı zaman sen öyle nefti bir sesle çıkıp gelsen gittiğin her limandan akşamla kararan umutlar balkona dökülen gözlerimiz en çok söylemeye üşendiğimiz sözlerimiz yakınıp gitse uzaklara ve sen elemli sesinle birkaç zamana sığdırdığımız upuzun bir ömrü döküldüğü yerden nehirleri alır gelir gibi çıkıp gelsen çıkıp gittiğin gibi |
Tekrar okudum.
Güzeldi.
Kaleminiz daim olsun.