Dünya kimi şiirler ile dönüyor içimizde
ve kimi şairler hatırına.
Kötülüğün birike birike geldiği, kavramların bu postmodern çağında,
İyiliği hissedebilmek kimi için bir değer, bir hazine artık.
Duyguların dışlandığı hissetmemenin kutsandığı bu çağda
Kimimiz için biri/leri için acı çekmek, dert edinmek bile ne kadar mutluluk verici bir zenginlik. Ve dahi kendi olmak, kendiyle yüzleşebilmek kendine bakabilmek bir yansıda.
“Dünya hassas kalpler için bir cehennemdir” -Goethe- lafını işitiriz.
.
Kaçış bir arayışa dönmüşse ne ala ki arayış da bir kaçıştır. İkisi de yüreğinde taşır birbirini.
Ruhun ‘hulul’ bulduğu, vahdettir arayış da varış da.
Varmak zaman/mekân kavramının dışlandığı ne büyülü bir im.
Sonra “Uyanır Delinin Biri” “Balateskizamanöyküleri”nden
çıkagelir eski zamanlardan, belki hikâyesini tane tane anlatır bize Hallaç’ın bileklerinden kesilmiş sesiyle; Enel Hakk’ı.

Ve sonra Tanrı dönüp “Ey acz’ der.
“İcazet” verir.
Bize ‘ol’ der, biz ‘ölürüz!..’

Daha girişte jung'un personaları yığıldı aklıma ve onlar yüzünden denizin (vahdet-teklik) git kendini bul da gel der gibi kıyıya bırakması....
Sonra bir eşik kabul için bir süre beklenen durak
Sonra bir yolculuk anka yolculuğu (belki gerçek kim bulmak için teker teker personaları kurban ediş)
Sonra yokluk ama varlığı var olanı bulmak için cüz aklın kollarından çıkma çabası....(belki)
Aynalar delirmeyi önler ama yalancı olduklarını da biliriz buradakileri Mevlana'nın Çinliler..... hikayesine taşıyabiliriz gösterdiği ben belki bu sefer gerçektir inancıyla....


Güzel şiir

Koca Yunus sayıları sevmiyordu,okuyordu,yazıyordu,
Rumi’nin Mesnevi’sini okuduktan sonra,tabi mesnevi altı ciltlik bir sunu,şunu söylemiş rivayet ile:
-Rumi lafı çok uzatmış,biz olsak; ete,kemiğe büründük,Adem olduk göründük der,keser atardık.

Zaman,sayılar ,kuşlar
Uzunca
Yok ile var arasında

Kimyası okutan bir şiir

Kutlarım

Sevgiyle kalın🌺