sen kimsin diye kükredin ya


ben bir deli orman kaçkını
ben malumatfuruş
burjuvayım sevgilim
bakma öyle gözlerin acılı biber yeşili
nutku alengirli güzellik
babamdan kalan evde ben
ondan kalan maaşla keyfinin ehli


ben kimim biliyor musun dedin ya


en baba şiirlerden sekerek geçen kül kedisi sen olmalısın
sen her vakit beş kere huzuru oynasan
duyuna kalan sevgilim artık  kamu malısın
adın sokaklara verilmiş sana bulvar açmışlar
ayak değmedik yer
yemiş vermeyen ağaç zarardır diye adına sikke
adına  Nil diye bir nehir sevmişler
şiir içip ser hoş darem demişse biri
dağların teskin sesinde iki nehir arası
gün yeşilden kırmızıya dönende
zeval adında bir orman vardır


sen kim in cin dedin ya


ben pandemide ölen büsbüyük şairler biliyorum
deist solcularla laik müslümanlar
kimselerin vedası olmadan apar topar
hoca efendi kazıcılar gömücüler
sevgilim ben şahidim Şekspir yerden göğe haklı
to be or not to be’nin Türkçesi
İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi raciun
babam bir de, inna sabirin, derdi ya neyse


senle biz neyiz dedin ya sesinde Ankara havası

anne ellerim kanıyor sanma biraz  uyuyacağım
anne aç kapıyı zifirî gecede teveccüh vakti
sen
sevgilim
ve ben
babamdan kalan evde uykuya varacağız

(     )

anne uyan gözbebeklerime kaçak kentler kurmuşlar
dolunay kaybolurken kavakların ardında
sevgilim hadi
Tarsus muyuz ki yedi uykuyu birden uyumuşuz.



Yakınbizamanönce