Düzen/ekŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hakikat aynamla söyleşi:
Soru: --Ey aynam! Söyle bana, en zalim kimdir bu Dünya’da? Cevap: --Sen! Bitti!
Sustur elinde ki dilini
Ki cehaletin karartmasın Gecenin karanlığını delen Parıldayan yakamoz Sen ay ışığında güzelsin Gündüze nispet Gecenin makyajıyla özdeşsin… : : Dindir yutkunurken sahte yaşını Ki çocuklar aldanmasın Yaprağa karanlıktan inen çiy tanesi Güneşin müsaadesi kadar varsın Ne kadar haykırsan da İlânihaye sadece bir damlasın! : : Ey Akvam-ı Beşer! Çok harikasın(!) Kurulan düzen/ek/de bal, O baldan tadan 5 parmaksın! Uyanır bir gün uyuyan devler Sonsuz değildir nerede persler? Doğar toprağından elbet yiğit Tomris’ler… : : Ey çocuk! Gözünden akmasın matem Her yaşın kutsal her damlan zemzem! Gelecek elbet bir gün adalet Hediye edilir kör topal sinek Yıkılır kurulan düzen/ek Kendi tokmağıyla kendini yiyecekler! : : Ağlama çocuk gülmen hakkındır Cennetin bahçesi oyungâhındır… Not: Keşke; bu şiiri yazdıran sebepler hiç olmasaydı da bu şiir hiç yazılmasaydı, günde başka bir şiir olsaydı☹( Seçene, okuyana herkese teşekkür ederim… Selam ve saygılarımla. |
Hikayesi şiir kadar gerçek. Ki; o ben diyen dev aynalarinda kaybettik insanlığın en değerli mertebelerini.
Gerçekse bir şiir kadar hisli .Günü ziyadesiyle hak etmiş..
Tebrik ederim duyarlı yüreğinizi.
Selam ve Saygılar.