Bir şiir geceden doğdu:
‘’Mavi bir düş balonu ellerim’’ Şiirine tutsak halde…
Rengim Hanım’a teşekkürlerimle…

Dinliyorum
Derin mavimden kopan dip dalgamı!
Yüz çizgilerine asılmış sahtecik gülüşler
Sahiline seferli
Batan gemiden arta kalan ne kadarcıktı sevgi?
Kalan da
Korsan kalplerin ellerinde tüketildi!
Kırılan can dalgasında bir yunus intihara meyilli
Aşkından hırpalanmış O’da korsanından mütevelli!

//

Saflığın temiz yanı kalsaydı kalbime soracaktım
Yumuşak yağmurun ılık damlasından çalıp
Toprağa karışan tohuma rüşvet verip
Genetiğine danışacaktım!
Bir bebeğin yaşında saklı meleğe
Bir de masum çocuğun dileğine
Kirli şiirleri hangi elekten geçirsem
O güzelliklere merhem diye sunacaktım!
Ki ölen merhametim utansın…

//

Ölmenin kimliği mi mezar taşları?
Yürüyen merdivenlere tersten binme telaşı
Çok oluyor insan kalan
Terkisinde saklamak yutkunmak
Gerçek gayeden uzak bir yaşam modası!
Kifayetsiz söz öbeklerinde sığıntı
Elinde patlayan cihazlara kadar
Şeref yoksunu insanlık
Çocukların odalarına da sızdı!
Hayırlı ölüm dilencisiyim artık
Sulh’un destansı yokmuşlarında!

//

Gerçeğin perdesini araladım
Varmışlar arasından masal(s)ıma dokunmak için
Merhametin fısıltısına erişmedi kulağım
Bir cami avlusunda ‘’iyi biliriz’’ leri bıraktık
Şimdi yalnızlığım kol geziyor civarımda
Semaha kalkan alıcılar!
Güneş aydıkça içimde aymayan
Katran karası karanlıklar…
Annemin ve babamın tatlı buselerinde kaldı
Merhametten sade hatıralar!
-Yeni Gün Ölümlerine Merhaba Dünya-