Kara Ben'ek/ Mihan
Kara Ben’ek/Mihan
‘’Annem çağırıyor Bedo! Sabah kızılını dökmeden kalk Babam ve ablam beklemekte! Gelme! Geçmişin izbesinden kanatlanmış mahşer Ne yana dönsem timsah sancısı Gözler aldatır dileklerimi Kan yüklü niyetler çökmüşte böğrüme Nefessiz günlerim ömrüme heder! Yolcusu yokmuş gibi ıssız yollar Batar girdabın derinlerine Örümcek terk ediyor ağını Keder yerleşiyor evine! Zarafetinden yer utanır da Duyuramaz çığlığını Kefesinde sakladığı kara ben’ek de ne? Örülmüş kaderin cilvesi! Ey Cevân! Kırık parçalarımın koruyucusu Ayalarımda saklı lehçem Ben sana teslim sensin yegâne divanem! Ah! Yüreğime oturan mihan Kalk artık! Geçmeyecek misin hâlâ benden? Halil |
Kaderden kaçılmaz dostum
Allah hakkımızda hayırlısını versin