Beyaz şiirhüzün çiçeğin pas tutan ruhunda dağ çarpıntısı bakışlarıma mor bir duvar ... -ellerime uzan şair yoksa yıldızlar üşüyecek - gözlerimin mavisinde Eylül ıslağı gizli gizli içlenirken akşamlara asılan parmakuçlarımda kekeme şiirler sanki bir sancak ağıdı dudaklarımın ucuna sayfa sayfa dokunduğum yağmurun dal uçlarında kuşlar kısalan yolların havalı toprağı yüzümü çeviriyorum yüzümde renk solukları çığlık seslerin avuçlarında öyle sıcak salkım ben oralarda düne elveda düşen yalnızlığı kamçılıyorum ki, kırgın vakitlerin erkenci yükünde dem tenimin güz yaşlarında bir bağbozumu devşirirken anıların yaprağı dökülmüş ağaçları bulutlu rüzgar eser ayaklarımda kızıl vakit hep gidenlerin ardından doğuyor Eylül sandığımda kır çiçekleri Adamların ve Kadınların sessizlikle yıkanan bu kısa gecelerin nalında uzun soluklu şafak alnımın ortasına harf kıran beyaz bir şiir. |
İşbu şiir gidenlerin ardından 'güz yaşı'
Bir yıldız niye üşür eşşuara ?
"Siz vadilerde başıboş dolaşırken"
....
Ne diyor Hilmi Yavuz "hüzün ki, en çok yakışan bize"
..
Çok güzel bir şiir olmuş tebrikler.
Kalemin kâvi olsun