Yıkılmış Bir Bahçe DuvarıAcıyınca öperdin Şimdi öptüğün yer acıyor ... Boynunda mutlu bir ürperti Omuz başlarında sevinçli bir martı çığlığı saklardın Bir dudaklarım bilirdi yerini Birde nefesim Şimdi, kim bilir kimler talan ediyor Artık ne ben gidebilirim sana, ne sen gelebilirsin bana Artık bütün yollar netameli Aşklar öldürmeye tam teşebbüs Sevgililer birinci dereceden şüpheli Bu şehir artık eski şehir değil Siren sesleri içinde bir savaş meydanı Zülkarneyn’den kalma duvarlar örülüp mayınlar döşendi Kol kola gezdiğimiz bütün sokaklara Bütün caddeler artık birer cinayet mahalli Beni soracak olursan eğer Nasıl desem… Yıkılmış bir bahçe duvarıyım işte Onarmak istesen, o n a r a m a z s ı n Tozlu bir kilidim… Üstümde yılların kiri, pası Belki kırıldı belki de fırlatıp atıldı anahtarım Hohlayıp silsen, ç a l ı ş t ı r a m a z s ı n Ah içimin ıssızı Hadi yeniden doğur bizi desem Sızım sızım sızlar kasıkların D o ğ u r a m a z s ı n |