Sen bakma benim modası geçmiş ceketim
Markasız gömleğime
Bakma kırk yerinden yamalı pejmürde kalbime
Aşkı bilmeyecek kadar yoksul değilim


Hatta ve hatta…
Fiyakalı sevdalarımı çarçur edip
Hiç aşklarımı harcamaktan yana
Kalburüstü zengin bile sayılırım


Sen bakma benim aşkın adını duyduğumda
Zemheri gibi kaşlarımı çattığıma
O netameli mevsimde
Bir zaman benim de güneş damladı içime
Işığa koşan trenler gibi
Bende aşka koştum soluk soluğa


Aynaların sırrına sızıp
Bende uyandırdım aşkı bin yıllık uykusundan
Hırsızlama girip o yasak bahçeye
Tıka basa, bende aşkla doldurdum
Kalbimin ceplerini…


-S e v d i n m i


Tabi sevdim lan…
Sevmeseydim, onu bir yüz görümlüğü görebilmek için
Kamikaze pervaneler gibi
Böyle ateşlere yürüyüp
Doğduğu nehre ölmeye gelen kızıl somonlar gibi
Böyle onun sularında yüzer miydim


O geçince aklımın kılcallarından
Ateş çemberinde bir akrep gibi
Zehirleyip kendimi
Kum fırtınalarına kafa tutar gibi
Böyle eser miydim deli deli…


Sevmeseydim…
O, kimsesiz odalarda küçük ölümler tadıp
Döke saça içerken aşkı


Ben, tırnağımla avuçlarıma kan vadileri açıp
“Hadi bitir işimi yoksa ben bitireceğim” diye
Racon keser miydim Azrail’e…