Sana söz
Geniş bulutların ardından
Bana kalacak olan
Kaderin tek odalı göğüdür
Sen ruhumda çoğalırken
Sevgimden önce
Hesapların söz alıyordu
İliklerime kadar dediğinde
Üşümene geç kalmıştım
Ruhumun susması
Bir çölün rotasını uyandırdı
Yekün dirilt beni
Kıvancın kapısını aç
Nasılsa gelincikler alevlerin
Kül güneşin ispatı
Yarın başka bir günle
Ölüm gülle değişse
Uç uca eklesek insanları yollar gibi okusak
Geçmeyen minnetiyle
Öpüp başa konulan yaz
Eksik hayatın tortusu
Fazlalık mı çiçeğe?
Değişmez mi taç yaprağı?
Bir tohum dirilse
Gece yarısı duysak sesini
Konuşsan tohum diliyle
Söz dirençli, çiçek dünyadan büyük
Sızıyla bükülmüş yeşilin
Bulutlara bakmakla
Bir sonsuz ezgiyi duyuyorsun
Bir mavilik yapışıyor üzerine
İçe dökülen mavi bir bakarsın sel olur
Portakal bahçeleri bile içten içe çürür
Okyanusu aşınca
Bir pul parlayacak balıktan
Ve onu okşayan her damla suyun
Tuzu bu şiirde geçiyor
Bir değer imkansız ölçü
Bir geçit dolu apan
Korku öze dahil
Sana söz
Nazlı bulutların ardından
Hatırlayacağım
Hezimetin tek odalı göğünü
Tadını ruhumda seyrelten
Canımdan önce
Çiçekler sözü alıyordu