Ayrı dünyalar
O aşktan ne anlar boşuna ağlıyorsun
duymuyor kulakları ne anlatıyorsun işine gücüne dalmış seni daha sonra ararmış neye dayanamıyorsun dermiş kendini paralıyorsun... O romantizmden ne anlar iyi bir yemek olsun yeter sanki bir papağan senin duymak istediklerini tekrar eder ne bir anlamlı söz ne de aşkla bakan bir çift göz tok söz kalbini kırar bekletir sözünü tutmaz sıkıya gelince kaçar gider... O beddua eder bol bol sana hızını alamayınca da kendi kendine dilim kopsun gözüm kör olsun deprem olsun altında kalayım diye bekletmek ağlatmak tutulmayan vaat verilmeyen zaman hediye senden daha şefkatli ve ilgili ayağına dolanıp duran kara kediye... Sanırsın başka bir gezegenden gelmiş öylesine yabancı gelir bazen ne bir ortak zevkiniz var o uyumak ister sen uyanırsın sabah erken kalkıp gidiverir yanından sen ona duygularından bahsederken uyuklar dinlermiş gibi yapar anlıyorum evet haklısın der ona içini dökerken... Giyimine özenmez kazakları top top pütür pütür yatar kalkar onunla parfümler almıştın birini bile sıkmaz ne boynuna ne koluna sen söylersen sarılır söylemeden aklına bile gelmez nedense daima çok meşgul hep önceliği olan işleri vardır bol miktarda... Problemlere çözüm aramaz tavsiyelerini kulak arkasına atar yarın öbür gün diyerek yalan söyler umut verir,umursamaz erteler hep senin yüreğin delik delik delinir sabır taşın kül ufak olur vicdanı yok mu acep anırırsın aylarca yıllarca şaşırırsın geriye dönüp bakınca olmuşsun bir merkep... Sevgisini göstermeyi bilmez belki de kimseyi sevemez sever görünür sana yapmadığını bırakmaz dışarıda sempatik sevecen melek görünür seni yavaş yavaş fark ettirmeden ilgisizliğiyle gün be gün öldürür ne ayrılabilirsin ondan ne de onunla mesut olabilirsin,süründürür... Anlıyorum diyorsa anla ki seni hiç anlamıyor gerçek bu bilmelisin üzüntüden acı ve kederden hıçkırığın boğulur boğazında kısılır sesin tükenir onun uğrunda yıllar yılı beyhude yere tükettiğin yorgun nefesin kendinle baş başa tekrarlar durursun aynı nakaratı durmaksızın nerdesin?.. Ayrı dünyalardan gelmiş gibisiniz ortak bir paydada buluşamadınız siz onunla birlikteyken bile kendini yapayalnız hissettirdi kimsiz kimsesiz tapındın Allahı bırakıp ona gece gündüz önünde eğilip büküldün sen bu kadar mı değersizdin ve hayatını heba ettin değer miydi bir bilsen... Gülhan Çeliktaş |