Sessizliğin Sesi I
Issız ve uzun kış gecelerinde
Özler insan bahar yürüyüşlerini Kuş sesleri eşliğinde Birde çaresizliği yenen gülüşlerde Samimi, sıcak ve içten Toparlar insan kendini Güvendiği ellerde Solgun ve serin parmaklar okşar Kalem gibi damla damla Mürekkep yazdıkça harfler ağlar Ve birbirlerinden ayrılmaz Eski dostlar Güzellik karşısında hızlı atar nabızlar İçteki binlerce inceliğe yöneliktir Asıl nazar! Issız ve uzun kış gecelerinde Sadece zarif ve narin yürekler ağlar İşte burada, sessizliğin sesi Her seferinde yeniden yüreğimi yoklar ... Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan, Almanya - Wuppertal, den 23.02.2023 |