Seviyorum İnsan Olmayı
Seviyorum, gitmeyi,
Kendimden geçmeyi Seyyah olup aşıklar gibi gezmeyi Rakı da ezmeyi Seviyorum, acı çekmeyi Dizelere çeki düzen vermeyi Sözcüklerden, sade ve güvenli Bir dünya örmeyi Bazen ortamı germeyi Bazen de ortam da erimeyi … Seviyorum, tarihi mevzileri Siperlere yatıp güneşlenmeyi Faşizme karşı güçlü bedenleri Bu, bedenlerle dünyayı devirmeyi Seviyorum, neşenin çığlıklarını Göz göze gelen zamanları Halkla tanışıp yaraları sarmayı Sıradan biri olmayı Kimsesizleri, yoksulları Evsizleri savunmayı Onlarla yürekten kaynaşmayı Seviyorum, bankta oturan şu yoksul Doğu Avrupalı’yı Onun tek varlığı olan kirli çantasını Anlamdadığım Slav dillerinden birinde Küfür ederek bağırmasını Seviyorum, onun yoksul ruhunda ki acılarını Bölerek Avrupa’nın ortasını Düştüğü kapitalizmin yuvasını Sevgiyle nefretin arasında boğulmayı Hıçkıra hıçkıra ağlamayı Yapay göllerinde açan su çiçeklerini Sade ve doğal içeceklerini … Yaz sıcaklarında, bahçelerde ki gölgeleri Seviyorum, tınlayan Bethoven namelerini Sağlanmış dengelerini Kurulmuş denklemlerini İyi kalpli evliya gibi erenlerini Sevgiyle ortalığı muhteşemce mahvedişlerini … Yoksulların dökülmüş Çürük dişlerini, Lüks bir bina çevresinde kümelenen Roman kardeşlerimi Çoluk çocuk, yaşlı ve genç olarak Bir ekmeği ona bölüşlerini Adım gibi eminim ki Benden daha paylaşımcı yönlerini Seviyorum, bende bir €uro isteyişlerini Bay professör, bir kahve ışmarla deyişlerini Yüzünde ki samimi gülüşlerini Etten tırnağa metropollerde direnişlerini Soğuk gecelerde söyledikleri Sıcak sözlerini … Seviyorum, haykırarak bütün insanlıga karşı Biz buradayız deyişlerini Beton gökdelenlere karşı direnişlerini Seviyorum, sımsıcak, Ama insanca ve safça gülüşlerini … Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - Frankfurt am Main, den 12.02.2024 |