izleri

içinde
hala bin yıllık bir kuş sesimi gizli
gagasından her gün duyguları
besleyen





kanat atımları ruhunu çiziyor mu
bir ressam gibi bazen soyut bazende
hür bir sesle uyandırır mı
geçmeyen son baharları







rüzgarı kımıltadan onun hızımı
yoksa özgür ağırlığı ile mi ruhu değen
hangi tüy yedi renkte günleri dolaşır
acaba bu gökyüzünümü giyindi







hani uçmak istersin huzurun maviliğine
o garip duygunun yönü hep eylül
hani koşmak istersin bir kuş atımı sakinliğine










bir özğür kanattır ruhu revanın
iki özgürlüktür göçmen ve kölemen
üç günlük sesin ile konarsın
tiremeyen güz günlerinde cıvıl cıvıl




&


konuşur
hayatın donukluğuna
yedi renk gibi manzarasında hep özğürlügün mavisi


kanatların
bereketli bir nisan ayının hüzünlü damlarını ayıklar bir kuş kanadı uzaklığına.



&