BilseydimBilseydim eğer babamın cebindeki yokluğu Kalem defter istermiydim hiç Yine saman kağıdına yazardım bitmiş kalemle Sanırdımki dağ gibidir benim babam Bilmezdim yokluğun dağı erittigini Nerden bilecektim o yaşta kahrettiğini. Hiç semezdim komşumuzun babasını Çünki oğluna yepyeni giysiler alırdı Oda marifetmiş gibi gösteriş yapardı Oldum olası sevmedim, sevemedim Ne dilim alıştı, ne gönlüm barıştı. Ey siz har vurup harman savuranlar Bilmemki yokluğu hiç gördünüz mü Varlığında şımarıkça çıldıranlar Sizler hiç diz üstü çöktünüz mü Boğulmak ne suda nede bir elle Boğulmayı bilemezsiniz kederle. Hayat işte garipliklerle dolu Elinde güç varsa efendi buyur derler Elin boş ise şunu kuvun derler Alışmak diye bir merhem varmış Kaybedenler, kaybettikçe yanarmış Bulanlar daha fazla ararmış Yokluktan ötesi varmı Aşağıda olan düşmekten korkar mı. İlk zamanlar zordu ama alıştık Yağmur damlası gibi dalın ucunda Nesi behbat desek güzel yanı var İncitme kimseyi ondada kalp var Herkesin hissi bir olmaz elbet Kaç vicdan eğilirmiş para sesine Elimizden gelmeyeni içimizde saklarız Lutuf beklemeyiz, incitenden korkarız. 01 ocak 2025 |