Öyle acı çekiyorsam
Ve bulutları yırtıp yağıyorsam
Yeryüzüne damla damla dağılıyorsam
Bu senin yüzündendir
Bilki yoktur bunun ortası
Geride kalır bütün bunların hatırası
Öyle uyanıyorsam sabahları darmadağın
Ve vurgun yemiş kumsal gibi
Ölçülmez ölçüler içinde birisi
Orada mutlu olur belli ki
Daha nice yarınlar serisi
Dizilir önüme şafaklar gibi
Ne bağ kaldı, ne bostan
Sesler geliyor sonbahardan
Katarlar göç göç iniyor yaylalardan
Öyle iniyorsam yokuşlardan
Bil ki vitesim boşalmış sallanıyorum
Kaçmak için bu diyarlardan!
Diyarlardan diyar beğenirim
Ve gerekirse sığınırım
Bir mülteci gibi uzaklara ...
Sonsuz imgelerinde hayatın
Dizilir önümde şafaklar kalmaz bir katkın
Bittiğim anlar olur o zaman
Belki de gönlüm sana bu yüzden yatkın


Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan, Wuppertal, den 11.10.2024