İklim kızılıyanık kokuların göğsündeki yıldızı ağaçlar uykusunda uçurumlarsa derin sessizliğin sis dudağında.. ıssız ateşin sularından bir ıslıkla geçer nehirler vurulur işte zaman ayazda büyüyen secdeli avuçların durağında kırılgan gözyaşlarım yüzümü saklayan kelimelerin teninde iklim kızılıyım.. boşluğu anlamanın tekrarlarında kanatlar/ gölgesiz göçler bir yolculuğun yarımlığından söküyorum tuzu kalmış anıları eksik pencerelerin güneşinden akşam doğuyor kollarıma uyanıyor sancı girdiğim kapılardan kayıplar Ve saklı kilitler kimsesizliğe katlanmanın saçlarında küllenmiş baharlar ki esiyor rüzgâr geçiyor ay gidiyoruz bırakarak aynaları hep ilk sıcaklığıyla kendimize Üzerimde ağır ırmaklar/ Gezinen şiirler ... |
kaç biz ardımızdan el sallayan
Kaç duygu ölümü kefenledi bizden aynalar
Yine ben yansıma buldum şiir buğusunda
Sevgiler can 🌸🪷