RüyâDizlerimi karnıma çekip bir köşede Ağlayıp dururken Gözlerim önüme her aktığında Koskoca bir ummana düşer ayaklarım Pencereden yansır gecenin kızılı Başım dizlerimde Gözlerim karanlığın içinde Kirpik uçlarımdan asılırken inci taneleri Gökkuşağının renklerine bürünür her biri Duvarların rutubet kokusu sinmiş üstüme başıma Yalınayak umutlarım Zihnimin ucu bucağı görünmeyen Okunmayan bilinmeyen odalarında dolanıyor çocukluğum Elinde uçurtma Ardında gülen yüzler Çillerinden doğuyor güneş Ruhumun karanlıklarına düşmeden önce Annemin eli uzanıyor omzuma Uyuma kızım Aç gözünü Daha yapılacak çok iş var Kısılan göz aralığımdan bakıyorum senden izler taşıyan paslı Silinmeye yüz tutmuş çökmüş resimlerime Onlar bana yabancı Ben onlara yalancı Kızıyorum kendime Kalbim ciğerlerimi tekmeliyor İç çekişlerimde boğuluyor nefesim diz kapaklarıma kapanmış başım Gövdemden ağır En son kurulan hayalin izi duruyor kırık aynada Sen bana bakma diyor bir parçam Uyan Annemi duyuyorum yine Senin çayın bir başka güzel oluyor Çayı demle hadi Toparlan Gülümsüyorum Gün ışığı vurdu nihayet göz bebeklerime Meryem Ayan |