Teselli kadehindeki oylumGöklerin ağaç olduğuna inanmaya başladım çiçeklerin dağ gibi anne ağlamak için verilen arada baba, çoğul bir kelime üf deyince ba anladım kısa bir tarih yazıyor, saksılar dolusu bağ bahçe hep bir yanlışlık vardı sözde esreyi ötreye derken sustum yas ve özlem aynı dalın meyvesi başka sözüm yok susulunca, susuzluktan ölürmüş herşey bir ateşîn kuş hatrına, çığlıktan nem yer altına sızmış da denize geçit bulmuştu bu hikayeyi bana susuz köylerin telef olduğu steplerde kazıcı bir adamın en coşkun suyu, en derinde bulduğu o efsane anlattı aylar sonra deniz geri verdi aldıklarını ustanın kemeri ve içinde bir çakı ~ |
sevgiler
.