nam_ ı firar yetmezlikdar kaldırımlı, siyah yollarca uzanan geceyi; sokak, sokak yürümek, seni özleye bilmenin hasretini kendime anlata bilmek... sesinde ki kuşların gamzesi, dudakların da ıslanmak son baharsız, toprağa düşmeden erimek, kar yağan adımlarla; ne kadar yakışırsa, sarıldıkça üşümek, o kadar tesadüf; bunca mesafede kalbine değe bilmek.. gitmeliyiz artık, ikimize de yetecek; cebimizde ki fakirlik, şiirlerce yalnızlık, sabahın seferine çıkar gibi, şehrin duvarlarını, denizin mavisinden; bütün renkleri çalıp, çağırmadan aşk; ayrılmadan uzaklarımızdan, kırılmadan bir kez daha; sevdiğimiz yerimizden, gitmeliyiz... karan e. ey. z. |