susuz kalan takvimeylülden sonra gelen; yağmurdan az daha ıslak günü, pencerenin pervazını döven, rüzgarın çığlığında karşıladı; gecenin gider ayak bıraktığı hüzün.. olmaz! dalıp kalırsam; geçmişin uzak takvimine, kalbimde pıhtılaşan nefes, susuz kalan damarlarımdan, liğme liğme alır kan kırmızı şiiri.. uğurlama vakti bu çöken se(n)ssizlik, bağışlanmayı beklemeden, kucak dolusu bahar kuşları, ve kanatlarında mavi gülüşüyle; kır bebekleri, beklemeden bağışlanmayı, böylesi çocukluğa sığınmadan, kaynadıkça taşan kusura; bakmaksızın , eylülden sonra gelen gün, ihtiyar dalgaların, sahilde intiharı gibi; bu şehirden de kalabalık, ruhumda ki mezarlık.. selası okunan gülüşlerinden, öpüyorum sevgili.. karan adını "" SEN, koy |