g/ hecelemekalp atışım; özlemekten vaz geçilir miydi ? akıntıya kapılan rüzgarın kanatlarına konup, eski yaralarla sevilir mi derdim hep uzun uzadıya! sonra kıyısında bulurdum yalnızlığımı, gurbete çıkan yolun bir kenarında.. baş başa kalmak kendimle, suskun gecenin yelesinde çoşkusuyla karanlığın, ne ara bitti çayım sigaram, o kadar dalmış ki dilim damağım, sabah olu vermiş sokakta, üç beş mısraya iç döken şiirin koynunda.. elveda demek için geldim, saymadığım adımlarla döneceğim şehrin uzağına adını yazmak gibi unutkanlık, adresini bilmediğim kadar ahmak aklımın; sürgün gözlerinde, benide unutacak kadar geri döneceğim.. bizi şiir olsada, aşktan ayırma.. karan |