s & böyle bir başına ırmağın sesine aşık siyah ve yalnız bu kent, kent dediğim sadece dört duvar duvardan damlayan göz yaşında sen! senli düşlerin uçurumunda uykunun kanatlarında ben.. bir başına kalmış notalar şarkıların kıyısında geceye esir düşmüş deniz susuzluğa kürek çeken dalgalar dalgaların köpük sesinde kokun kokunda mısralarca bekleyiş vardığım sükutta sen dergahında günahıyla ben.. bir zaman, ismi hatırlanmayan katledilen dünler tayfası geçmiş rahminden sökülen cenin özrü dilenen kabahat mezar taşında bahsi geçen masal son kalan gitmenin teleşı ayaklarıma vuran hançer hançerden damlayan kanda sen yolun uzağında düştüğün toprağın ben... seni!! bastım şarjörüne kalemin hadi daya kalbinin namlusunu kafama ne bekliyorsun durma asıl tetiğe, ister bendeki seni öldür; ister yarası ol yüreğimin.. hükümde müebbetim sen, geceyi üstüne örten zındanda bu hikaye; ben.. karan Z/ aman (sız ) |