Mezar taşından soğuk yüzümGöğüs kafesimi tekmeler kalbim Uyanır kan ter içinde Kurtulmak ister Ölü kokan mabedinden Sabahın hareleri odamın perdesini aralarken Bülbül senfonisi gelir çok uzaklardan uykuya hasret bedenimi Gömdüğüm geceden diriltmeye çalışırım Bedenime yansıyan güneş ışığı Mezar taşından soğuk yüzümü Delip geçerken Gözlerim kaza kurşunu yemişcesine Vurulup kapanır Akşamdan kalma yıldızlar dans ederken zihnimde Karanlığa kapılan gözlerimde Kirpiklerimin hançer izleri durur daha İçimde ölenlere sesleniyorum Toprak kokan kalbimden uçun gidin Kalbimin duvarlarından silinin artık Nefes almak istiyorum. Meryem Ayan. |