Tavan arasıBir gün; İki eski arkadaş yolda karşılaşır Ve o bilindik soruyu sorarlar birbirlerine Nasılsın Ve yine o bilindik klişe cevap gelir İyiyim. Sen nasılsın Ben de iyiyim Biraz hal hatır Biraz çoluk çocuk Biraz hayat memat işleri Ayak üstü küçük muhabbet işte Sonra görüşürüz deyip ayrılırlar nihayetinde Ve düşünür bir taraf Yıllar sonra birbirlerini görmüş olmanın heyacanı şurda dursun Ne kadar değişmiş,kilo almış biraz O eski halinden eser kalmamış Aslında mutlu da değildi sanki Gözlerini kaçırdı hep konuşurken Konuşması da pek bir yapmacıktı Hıhhh ... düşünür ağır adımlarla uzaklaşırken Acaba gerçekten iyi mi Yoksa benim gibi yalan mı söylüyor diye ve gördüm ki yalan söylüyordun bin kederin ardına sığınan yorgun kalbini hiçe sayıp kahkahalar sıralanıyordu dudaklarında gözlerin mutluluğun mümessili gibiydi sanki konuşmasak diyordum içimden, öylece sussak yüreğimizi hissetsek üstümüze giydirilen mutluluk pozlarından sıyrılıp biraz da gerçeklerden bahsetsek Hadi biraz da gerçeklerden bahsedelim Ben hiç iyi değilim mesala Sen iyi misin? Hadi gel Oturalım bir köşeye Tekme tokat girişelim hayatımızdaki bütün kötülüklere zırhımı kuşanıp geleyim o zaman bir de tavan arasındaki eski gaz lambasını alayım önümüz karanlık ne de olsa bir de çocukluktan kalma gülüşlerim var tabi onları da aldım mı tamamdır belki masum düşlerimi görünce hayat kıymaz bana bize hepimize Meryem Ayan |
Yazanda biz oynayan da
replik veren onay veren
yuhalayan alkışlayan da biziz ama
İnsan en çok olmadığı gibi davranmakta yorgun ne yazıkki
Düşündürdün yine beni pamuk şekerim benim
Dudağımın kenarında yine bır keşke bilirdi usulca
Sırtımız dün bugünümüz dün yarın içinde duruyor sırtımızda çuvalımız
Ama çocuk yanımızda umuttan bir sepette var unutmamak gerek
Yüreği pamuk şekerim öpüyorum içindeki bizli resimleri
Sevgiler canım benim 💕🌺💕