herkesin bir şiiri vardır
İçinde hiç büyümediği
boy vermemiş hikayeleri
durmadan suç işleyip müebbet yediği
ister masallardan topla
ister dağıt harflerini
istersen ateşle yargıla bütün sözcüklerini


çadır kurduğu mekanlarda kanar bozkır türküleri
ister Neşet Ertaş’ın notalarına süreyim
isterse Karacaoğlan’ın sazından söyleyeyim seni


tipiye tutulmuş virgüllerin arasından geçerken
"kapama gözlerini üşüyorum" dediği
bir şiiri vardır herkesin
ateşten gömleğini giydiği bir İbrâhim’i
bulutları çatlatan
bir de cehennemi vardır
göldeki suları ayaklandıran


daha fazla silkelemeyin
içinden nice mahremler dökülür
içinden nice nehirler sökülür
varsın hüneriyle koşar adım gelsin kıyamet
ölüme meydan okuyup
korkusunu yeşerten bir şiirim vardır benim de
her dalında ayrı bir koku
ayrı bir memleket


nefesi kas kanat kesilmiş ölüleri
benim de göğsümde kırlangıç sürüleri var
ister tutsak kalayım
ister çile çile arayayım seni
istersen kase kase yanayım


herkesin bir şiiri var
salıncağına binmiş
içinden bir tarihi geçmiş
kim bilir
kaç bin mumun daha ruhunu sallayacak dünya
kaç bin felaket bakacak gözler
sevgisiz ve ışıksız
bir çağı daha teğet geçerek
noktayla bitecek
!



_boran